Kukaramika była odpowiedzią na studencki projekt „Do Roboty”, który polegał na analizie dowolnego rzemiosła oraz jego późniejszego przetworzenia na język i ruch robota. Zainteresowała nas jedna z najstarszych metod ceramicznych, polegająca na wylepianiu z glinianych wałków. Robot został wyposażony w ekstruder ciśnieniowy, wypełniony masą ceramiczną, a jego ruch został zaprogramowany na zasadzie działania drukarki 3D, tworząc obiekty warstwa po warstwie. Jednak imitacja rzemiosła nie była głównym tematem zadania. Chcieliśmy, by robot wytworzył przedmioty, co do których użytkownik nie będzie obojętny – będzie je cenił na równi z wyrobem handmade. Inspiracją dla nas stało się serce. Drukowane przez nas obiekty były odwzorowaniem jego rytmu. Każde uderzenie serca odpowiada jednej bulbce, która, wraz z kolejnymi, tworzy niepowtarzalny wzór na ceramicznym naczyniu.
Magdalena Mojsiejuk, Alan Kozłowski, Grzegorz Nawrat, Paweł Lasota, School of Form III rok
